Ongeboren en pasgeboren kinderen zijn kwetsbare wezentjes. Werd vroeger gedacht dat zij niets voelen, nu weten we dat ervaringen in de moederschoot, of tijdens het geboorteproces of de eerste levensjaren zo overweldigend kunnen zijn dat het hen traumatiseert.
Het boek Vroeg kinderlijk trauma vertelt het verhaal van ongeboren en pasgeboren kinderen en hun kwetsbaarheid.
Vroeger werd gedacht dat deze niets ervoeren, nu weten we dat de ervaringen in de moederschoot, of tijdens het geboorteproces of de eerste zeven levensjaren zo overweldigend kunnen zijn dat het hen traumatiseert. Het kind neemt waar, maar kan er geen woorden aan geven, omdat het spraakcentrum nog onvoldoende ontwikkeling heeft ondergaan. Het kind leert door conditioning goede en foute dingen uit overleven. Dit kan bijvoorbeeld voorkomen bij lichamelijke of psychische nood van de moeder en/of vader, complicaties bij de bevalling, abortuspogingen, medische behandelingen, verwaarlozing en zuigelingenzorg die de wezenlijke gevoelens van een kind niet erkent.
Vroegkinderlijke trauma’s laten hun sporen na in de ontwikkeling van een mens. Vaak worden gedrags- en relatieproblemen en gezondheidsklachten niet in verband gebracht met deze trauma’s. Om deze samenhang inzichtelijk te maken en de dieperliggende oorzaak van menselijke problemen te kunnen helen, ontwikkelde Franz Ruppert de methode ‘opstellen van het verlangen’. In het eerste en laatste deel van het boek zet Franz Ruppert zijn visie op vroegkinderlijk trauma uiteen.
Vijftien verschillende auteurs belichten diverse aspecten en beschrijven praktijkvoorbeelden van het werken met de methode.
Dit boek is zowel interessant voor wie om persoonlijke redenen belangstelling heeft voor dit onderwerp als voor hen die zich beroepshalve willen verdiepen in vroegkinderlijk trauma.
Vroeg kinderlijk trauma is één van de boeken die geschreven is door de bekende traumapsycholoog Franz Ruppert. Het is te bestellen bij Uitgeverij Mens!
Dr. Franz Ruppert is docent psychologie en werkzaam als vrijgevestigd psychotherapeut. Hij ontwikkelde een identiteitgeoriënteerde psychotraumatheorie- en therapie (IoPT), waarin het ‘opstellen van het verlangen’, het onderscheiden van eigen gevoelens van die van vorige generaties en het integreren van afgesplitste persoonlijkheidsdelen centraal staan.
Lees ook het onderzoek: “Complexe PTSS na vroegkinderlijk trauma: emotieregulatietraining als aanvulling op de PTSS-richtlijn”