Samenvatting
In mijn boek Ik ben er weer. Zwaar ziek, gered door de psychiater beschrijf ik de zwartste periode uit mijn leven. Ik probeer te begrijpen wat me is overkomen en te doorgronden wat het voor mij en mijn naaste omgeving betekend heeft. Een routineoperatie om mijn acute, doorgebroken blindedarm te verwijderen draaide uit op een levensbedreigende bloedvergiftiging. Pas nadat ik via een hoogleraar in een ander ziekenhuis dan waar ik lag hulp had in geroepen, kwam er een arts aan mijn bed om in te grijpen. Tot die tijd waren mijn verzoeken om een arts aan mijn bed te krijgen vruchteloos. De arts was te druk. Na elf dagen ziekenhuis en vier weken antibiotica dacht ik langzaamaan te herstellen. Maar dat was schijn. Ruim twee maanden na mijn ontslag uit het ziekenhuis stortte ik psychisch in. Ik belandde in een zware psychose. Na vijf maanden intensieve en uitstekende behandeling bij de crisisdienst psychiatrie, krabbelde ik weer op. Na 14 maanden ben ik weer aan het werk gegaan.
Waarom heb je dit boek geschreven?
Ik heb verschillende doelen voor het ogen met het schrijven van dit boek. In de eerste plaats wil ik discussie losmaken over patiëntveiligheid in ziekenhuizen buiten kantooruren. Ik ben rond middernacht geopereerd. Ik ben midden in de nacht van zaterdag op zondag weer opgenomen in het ziekenhuis met een buikvliesontsteking. Ik kreeg zondagavond een bloedvergiftiging. Op die tijdstippen is er minder personeel aanwezig in ziekenhuizen en de artsen die er zijn, zijn doorgaans minder ervaren. Het zijn vooral arts-assistenten die de nacht- en weekenddiensten draaien. Dat was ook in mijn geval zo. Ik heb wat mij is overkomen in een breder kader geplaatst door interviews te houden met deskundigen op het gebied van patiëntveiligheid en door me te verdiepen in literatuur over dat onderwerp.
Mijn tweede doel is laten zien dat iedereen een psychische aandoening kan krijgen. Een stabiel leven, een fijn gezin, een lieve partner, een vaste en interessante baan, een eigen huis, het beschermt allemaal niet tegen het krijgen van een psychose. Het helpt wel – en veel – bij het genezingsproces. Verder probeer ik met mijn boek inzicht te geven in wat er gebeurt als je in een psychose belandt. Aan de hand van mijn eigen ervaringen en via uitvoerige gesprekken met mijn behandelaars en andere deskundigen.
Tenslotte, je kunt herstellen van een psychose. Psychiatrische behandelingen kunnen werken. En je kunt je leven weer oppakken ook als je een diagnose hebt gekregen die je niet meer kwijtraakt, in mijn geval een bipolaire stoornis. Ik probeer dus ook hoop te bieden.
Schrijver stelt zich voor.
Ik ben intussen 65 jaar en al meer dan 40 jaar journalist. Mijn eerste artikel heb ik gepubliceerd in 1977. Sinds 1982 ben ik fulltime journalist. Ik heb voor binnen- en buitenlandse kranten gewerkt, voor binnen- en buitenlandse radio- en tv-stations. Vanaf 1986 tot 2002 heb ik voor Vrij Nederland gewerkt. In 2004 ben ik bij de NOS begonnen en sinds 2005 ben ik daar redacteur gezondheidszorg. Ik heb geregeld bericht over medische fouten, maar tot februari 2017 was ik er nog nooit zelf slachtoffer van.