Wat betekent het psychisch om verstandelijk beperkt verklaart te worden?
Te vaak worden mensen in hokjes gestopt en ervaren dat als discriminerend, we hoeven alleen maar te denken aan de zwartte pieten discussie die over genomen is door radicale groeperingen die graag in de belangstelling staan om populistisch te doen in relschoppen. Zwarte piet is een sprookjes vigeur die toevallig donker is, maar is dat het probleem of is het feit dat hij zich anders gedraagt dan andere waardoor men het gevoel krijgt dat donkere mensen als tweederangs zwak begaafde burgers worden afgeschilderd?
Mijn levenservaring die ik gelukkig mag delen met lotgenote wijst uit hoe moeilijk het is om het psychische gevoel van er niet bij te horen op je drukt.
Velen lotgenoten werden vanwege de psychische gevolgen jaren opgesloten in psychische klinieken waar ze medicatie kregen omdat men ze niet als mens begreep.
Andere lotgenoten kwamen in klinieken waar ze her opgevoed moeste worden op pedagogische wijze
Er waren ook lotgenoten die door familie opgevangen werden opgevangen of als “Swiebertjes” gingen zwerven van hooiberg tot hooiberg.
Maar de vraag blijft is “anders zijn “te meten in een psychisch getal? Nee want ieder mens is zichzelf als die zichzelf mag zijn binnen zijn kunnen. Een tweede vraag is zijn de omstandigheden waaronder jezelf of je voorgeslacht behandeld is als ”tweederangs burger” bepalend voor een psychische onderdanigheid? Hierop moet ik volmondig ja opzeggen, mijn levensverhaal is er een voorbeeld van. Maar ik zie het ook in mijn omgeving. Het zich buitenlander voelen in het land waar je woont wordt psychisch bepaalt hoe je terug kijkt op het verleden van het kasten systeem wat nog altijd bij jou voort leeft.
Ik wil eindige met mijn filosofie:
Zijn verstandelijk beperkte mensen niet die mensen die verstandelijk anders worden begrepen door andere mensen?
De tweede vraag is “WIE IS HIER VERSTANDELIJK BEPERKT”?