Meteen naar de inhoud

Ik heb je gekend

    Monique Schilders

    Als een mooi mens
    We hebben veel gedeeld,
    In elk geval het verleden

    Ik had je verwacht
    In moeilijke tijden
    Toen het delen minder
    Vanzelfsprekend was

    Ik had je gedacht
    Nog heel erg lang
    Tegen beter weten in
    Op grond van wat was

    Geen verwijten
    Geen samen
    Geen toekomst
    Alleen de pijn van verlies

    Een deel van mij in jou
    Ik moet het achterlaten
    Niet mijn keuze
    Een deel van jou in mij
    Aan mij de keuze

    Toch liever de koestering
    Van mijn herinnering
    En een schrijnend verlangen
    Naar wat het ooit was

    Tijd om los te laten
    Acceptatie van de lege huls
    Van sociale beleefdheid
    Naar zijn, zijn wie ik ben.

    Van delen naar vermenigvuldigen
    Zonder delen kan ik niet
    Lang was ik bang om te verliezen, mezelf te verliezen
    Ik heb me verloren
    ook weer gevonden

    De angst ben ik kwijt
    Het geeft me vleugels
    Om te zijn waar ik wil zijn
    Te zijn wie ik ben

    Kan me altijd beschermen
    Terugtrekken in mezelf
    In het hart van de stilte
    Ligt het oog van de storm
    Nog Bedankt
    Bedankt voor je jas
    Je jas om in te schuilen

    Door mezelf bloot te geven
    Verdwijnen schuld en schaamte
    Verschijnt de liefde weer
    Gaat de zon weer schijnen
    Gebeurt er zoveel meer.

    In het zicht van het leven.
    Kan ik weer geven
    Mag ik beleven
    Alles wat het leven
    Nog in petto heeft.