Ga naar de inhoud

Autisme: Hebben of zijn?

    post it papiertje met lamp

    Heb je een handicap of ben je je handicap?

    Om preciezer te zijn Heb je een psychiatrische stoornis of ben je je psychiatrische stoornis? En voor mij geld: heb ik autisme of ben ik autist?

    Dit is iets wat me interesseert en bezighoud. Het is ook wat me opvalt in gesprekken. Ik ben autistisch of heb ik autisme? Op dit moment speel ik met die mogelijkheden, de ene keer gebruik ik de ene en een volgende keer gebruik ik de andere. Volgens mij onder invloed van mijn gemoedstoestand en of ik de discussie aan wil gaan.

    Wat mij bij autisme opvalt (de groep waar ik vooral mee te maken heb) is dat bijna alle werkers zeggen dat je het hebt. Je hebt autisme. En dat is dus inclusief de ervaringsdeskundigen. Mensen met de diagnose die niet werkzaam zijn in de zorg zeggen veel vaker dat ze het zijn, ik ben autist.

    Eigenlijk ben ik voorstander van het laatste, ik ben 24/7 autist, ik heb het altijd. Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed. Er zijn zelfs aanwijzingen dat mijn dromen gestuurd worden door mijn autisme. En ik heb er last van. Natuurlijk heb ik ermee leren leven zoveel ervaring heb ik inmiddels wel. Maar het stuurt mijn gedachten, een aantal lichamelijke processen, mijn motoriek en volgens mij dus mijn zijn.

    Ik ben 24/7 autist, ik heb het altijd.

    Dat betekent voor mij dus dat ik het ben.

    In publicaties wordt eigenlijk altijd de aandoening eerst gebruikt (autistisch persoon) tot in het Wetenschappelijk Tijdschrift Autisme 2/2019 in een artikel structureel de term autist werd gebruikt. In dezelfde periode vraagt het Nederlands Autisme Register, een langjarig onderzoek onder autisten, hoe je genoemd wilt worden. Naar het resultaat van deze vraag ben ik, dat moge duidelijk zijn, heel erg benieuwd. En wat dat gaat betekenen voor toekomstige berichtgeving.

    Mijn zoektocht stopt nog niet

    Het bijzondere is dat van een aantal andere aandoeningen helemaal geaccepteerd is dat je het bent, je bent blind, je bent doof, je bent verstandelijk beperkt. Terwijl je ook hiervan zou kunnen zeggen dat je het hebt. Waarom is dat vraag ik mezelf af?

    Ik vind het mooi van mezelf om te merken hoe ik aan het stoeien ben met de dingen die ik wil zeggen, wat kan wel wat kan niet. Ik wil niemand tegen me in het harnas jagen maar ik probeer wel zo duidelijk mogelijk te zijn.

    Uiteraard stopt mijn zoektocht natuurlijk niet hier misschien ben ik hier nog wel jaren zoet mee. Gelukkig vind ik het interessant.